Voor wie?

De aTLaSklas is er voor kinderen in groep 4 en 5 (mogelijk straks ook groep 6) die op school al extra ondersteuning krijgen voor hun gedrag, sociale of cognitieve ontwikkeling, maar die desondanks moeilijk meedraaien in de groep. In de prikkelarm ingerichte aTLaSklas werken zij elke ochtend aan de ontwikkeling van de vaardigheden die zij nodig hebben. Dat is maatwerk. Elke middag zijn ze op hun eigen school, dus die verbinding blijft sterk.

 

Langer ‘doorgaan’ dan goed is

Juist vanwege het ontbreken van gespecialiseerd onderwijs in de buurt, probeerden onderwijsteams met alle goede bedoelingen soms langer dan goed is zélf de gewenste ondersteuning te bieden. Hierdoor komt het soms voor dat leerlingen nog in groep 7 of 8 moesten overstappen naar het gespecialiseerd onderwijs.

 

Preventiever samenwerken

Meer dan genoeg aanleiding om ‘out of the box’ na te denken over een oplossing dichterbij huis, voor de groep kinderen die dit nodig heeft. Eerste ideeën hadden Ellen, Daphne, schooldirecteuren, bestuurders en het samenwerkingsverband zo’n anderhalf jaar geleden al. Hun focus: preventiever samenwerken, zodat op termijn minder kinderen naar het speciaal (basis)onderwijs hóeven te gaan. Kinderen kunnen maximaal twee jaar gebruikmaken van de aTLaSklas; binnen die termijn moet het vervolgperspectief duidelijk zijn.

 

Insteek: voltijds terug naar de stamschool

Ellen: “Elke vijf maanden evalueren we goed hoe het gaat. Blijkt uiteindelijk dat een kind toch écht het beste op zijn plek is in het gespecialiseerd onderwijs, dan kunnen we doorverwijzen met een gedegen onderbouwde ondersteuningsvraag. Maar onze insteek is voltijds terug naar de eigen basisschool.”

 

Expertise delen

“Ons doel is dat we de expertise van de gespecialiseerde leerkracht van de Leo Kanner Onderwijsgroep ook overdragen op de leerkracht van de stamschool van het kind”, vertelt Daphne. “Die kruisbestuiving is heel belangrijk.”

Ellen: “Ook is er uitwisseling tussen de intern begeleider en orthopedagoog van de school en de aTLasKlas, om samen verder te ontwikkelen.” “De lijntjes zijn nu al korter”, merkt Daphne. “Laatst had ik een vraag over een leerling en pakte ik de telefoon toch sneller om de orthopedagoog van de School zonder Muren te vragen om even mee te denken.”

 

Realistische aanpak

Natuurlijk wordt zorgvuldig gekeken of en wanneer een kind voltijds overstapt naar de ‘stamschool’.

“In de aTLaSklas is plaats voor twaalf leerlingen en er is naast de gespecialiseerde leerkracht ook een jeugdhulpverlener in de groep”, benadrukt Ellen. “We blijven realistisch over de mogelijkheden. De leerkracht van de basisschool heeft veel meer leerlingen in de groep, dat is een andere situatie.”

 

Monitoren

Als de aTLaSklas blijkt te werken, kan dit aanbod wellicht duurzaam worden en kan het ook iets zijn voor andere dorpen in de regio. “Natuurlijk wil en moet je ook naar de effecten op langere termijn kijken”, zegt Ellen. “Daarvoor ontwikkelen we nu een gedegen monitor om goed te kunnen evalueren.”

 

Sneller schakelen

Daphne en Ellen geloven in de preventieve aanpak. “Door veel sneller te schakelen, kun je eerder werken aan de specifieke ontwikkelingsdoelen van een kind, waardoor de gespecialiseerde ondersteuning hopelijk korter nodig is”, verwoordt Daphne. “De aTLaSklas is letterlijk dichtbij voor teams en ouders en is daarmee laagdrempelig. Dat gun ik de kinderen hier in Voorhout.”

Meer over: